wb023284Nire ustez, honen behar handietako bat Herrialdea, ziur aski ia inork ez duena aldarrikatzen duena, Euskal Herrian instituzio-arrazionalizazio prozesu zabal baten ezarpena da.

Ildo horretatik, Legebiltzar berriari eta sortzen den gobernuari gaiaz jabetzea eta euskal sistema instituzional konplexu eta apartekoaren sinplifikazioa eta eguneratzea sakon jorratzea proposatzen dut.

Horiek garatzen edo pixka bat gehiago azaltzen saiatuko naiz hurrengo egunetan. Garrantzitsuenetako lau adieraztera mugatuko naiz orain:

  • Agentziak, entitateak, enpresek, sozietateak, fundazio parapublikoak eta Administrazioaren beraren beste erakunde satelite batzuen bitartez, erakunde, entitate, sozietate, sozietate, fundazio parapubliko eta bestelako erakunde satelite batzuek osatutako marko parainstituzional garrantzitsua arrazionalizatzea (irakurtzea, eguneratzea, integratzea, desmuntatzea eta/edo indartzea). 30 urteotan sortu diren formula juridikoak eta elkarteak, hainbat helburu asetzeko eta Gobernuak izan dituen erronkak gainditzeko. Bada garaia, beharbada, arrazoian, eraginkortasunean eta gardentasunean oinarritutako birpentsaketa bat egiteko.
  • Udaletxe kopurua arrazionalizatzea. 2,1 milioi biztanleko 251 udalerriren eredu ez eraginkorra gainditzea, udalerri guztiek beren eskumen propioei aurre egiteko masa kritiko nahikoa izan dezaten eta, aldi berean, Euskal Herriko errealitate sozio-hiritarrari bat etor daitezen, non edozein erakundek umezurtz dauden metropoliak konfiguratzen dituzten hiri-esparruak dauden. erreferentea, eraginkortasunez kudeatzen dituena, sarritan beren errealitateak ezindu eta gainezka dauden nano-hiri-kontseiluen batura baten aurrean.
  • Foru-aldundien eginkizuna arrazionalizatzea, haien jarduera, halakorik balego, hau bezain txikiko herrialde bateko bitarteko erakunde instituzional bati dagokionari mugatuz.
  • Euskadiko Estatuko Administrazio Orokorraren eginkizuna arrazionalizatzea, lurralde berean diharduten erakunde gainjarriek elkarbizitzea ahalbidetzen duen egungo eredua gaindituz (polizia-taldeetatik hasita estatistika institutuetara) eta euskal autogobernua behin betiko zalantzan jartzea ahalbidetzen duena. /li>
  • Euskadiren rola arrazionalizatzea Europan, berezkoak eta esklusiboak diren eta euskal estatuko agintarien bitartekaritza behar ez duten gaietan aldebiko elkarrizketa mekanismoak artikulatuz.

Proposatzen diren erreforma hauek guztiak intuizio eta pertzepzio pertsonaletan oinarritutako iritzi soilak baino ez dira. Ez dute inor konbentzitzeko asmorik, ziur aski ez baitago konbentzitu nahi duenik. Burutik pasatzen zaizkidan ideiak dira, ziur asko hein handi batean desiratu den herrialdearen ideia propioaren bitartekaritza, baina arrazoian eta eraginkortasunean sakon ainguratuta.