Analisi ariketa sinple batek pista asko ematen dizkigu errealitatea ulertzeko. 2008an batez bestekoaren gainetik biztanleko BPGa duten EBko 27 herrialdeak aukeratzen baditugu eta I+Gn egindako inbertsioaren (2005 eta 2008 arteko batez bestekoa) eta 2010etik 2012ra bitarteko BPGren batez besteko hazkundearen arteko atzerapen soil bat egiten badugu, aurkitzen dugu bi aldagaien arteko korrelazio positibo sendoa (R2 koefizientea 0,72), eta horrek erakusten du (ikusi erantsitako grafikoa) zenbat eta handiagoa izan, orduan eta hobeto ateratzen ari direla herrialdeak nazioarteko finantza krisitik.
Horrela, adibidez, Suedia edo Finlandia bezalako herrialdeek batez beste %3,6 eta BPGren %3,5 inbertitu zuten I+Gn azken hiru urteetan BPGaren batez besteko hazkundea %2tik gorakoa izan da (%3,8 Suedian eta %2,0 Finlandian). Aitzitik, Espainia bezalako herrialdeak (hautatutako herrialdeetatik I+Gn gutxien inbertitu zuena), Italia eta Irlanda, BPGaren %1,5 baino gutxiago inbertitu zutenak, oso zailtasun larriak aurkitzen ari dira krisi ekonomikotik ateratzeko eta oraindik jauzi bikoitza izateko arriskuan daude; %0,5etik beherako batez besteko hazkundea eta negatiboa Espainiaren kasuan.
Euskal Autonomia Erkidegoak BPGaren %1,60 inbertitu zuen I+G-n krisia baino lehen (hautatutako lurraldeetatik gutxien inbertitu zuen laugarrena) eta, argi eta garbi, Espainiak baino portaera hobea izan badu ere, atzeraldi-arrisku egoera nabarmen batean murgilduta dago. .
I+Gn inbertitzen duten eta, ondorioz, teknologian eta ezagutzan intentsiboa den ehun produktibo sofistikatua duten herrialdeek “krisiarekiko erresilientzia handiagoa” erakusten dute. Bada, ekonomia globalaren bilakaeraz ahanzten ez eta munduko finantza krisiak oso larriki eragiten dien arren, berehala erreakzionatu eta lehiakortasun maila berreskuratzea lortzen dute; Finlandiako eta Suediako ekonomiak %8,5 eta %5 jaitsi ziren hurrenez hurren 2009an, baina hazkunde bide erosora itzuli ziren hurrengo urtean.
Bidea, beraz, argia da eta ezagutzan, teknologian eta berrikuntzan intentsiboa den ehun produktibo bat garatzea da epe luzerako garapen-bide egonkorrago eta iraunkorragoa mantentzeko errezetarik onena.