Inguratzen gaituen ingurune naturalari bizkar emanda bizi gara, eta horrek eboluzionatzeko eta irauteko gaitasuna beti eman digu. Gaur egun, oasien arteko basamortua, uharteen arteko itsasoa, gure hirien arteko trantsizio paisaia txiki bat baino ez da. Dena kudeatu nahi izatearen harrokeria garaikide hori, Natura menderaezina barne, ezkutuan geratzen da, sustrai batek bere porlanezko teilatuak ezarritako muga gaindi ez dezan edo belar txarrak lorategi bizartu batean hazten ez dezan.
Urte askotan, Natura gure ondoan hazi zen eta bere balioa eman zitzaion. Balio hurbila, egunero sentitzen zena berarekin harremanagatik, eguragatik, aterpeagatik, janariagatik eta bere distiragatik. Teknologiaren eta globalizazioaren hausturak lagundutako industria-boomak eta hiri-garapenak Naturarengandik urrundu gaituzte, hortik harresituz, zeinak nekaezin borrokatzen duen berari dagokion lekua birkonkistatzeko.
Askotan ahaztu egiten zaigu ekosistema konplexu baten parte garela eta gure bizimoduak lurraldearen oreka aldatzen duela. Klima-aldaketa, kutsadura, bero-boladak, uholdeak eta lehorteak ekosistemen oreka aldatu izanaren ondorio dira. Eta oreka horren oinarria Natura da. Ingurune naturalarekin elkarbizitzen ikasi behar dugu, ingurumen desoreka berreskuratzen. Horretarako modurik onena Natura gure gotorlekuan sartzearen alde egitea da, gure hiri-espazioak birkonkistatzeko aukera emanez. Ingurunera egokitu eta gure hiri-inguruneak birsortu behar behar dugu, Natura-Hiri binomioaren arabera, ingurumen-oreka berreskuratzeko modu gisa.
Juan Iglesias
Ingurumen Hirigintza