Pixka bat atzera begiratuta, esan dezakegu historian inoiz ez dela hainbeste negozio egon, nahiz eta egia den ere inoiz ez dela hainbeste negozio aukera izan. Aro digitala aukerak besapean zituela jaio da, negozio tradizionalagoak ere itzaltzen dituen beso luzea, kazetaritzaz ari gara. Egunkarietatik zehatzago esateko. Paperezko egunkariak. Albistegi tradizionalak ordu ilunak bizitzen ari dira, krisi ideologiko batean murgilduta, hil baino ezingo den iraultza jasaten ari da, edo bestela askoz indartsuago atera.
Nafarroako Unibertsitateko Komunikazio Fakultateko irakasle Jose Luis Orihuelaren hitzetan, “uste dut eztabaida nagusia ez dela prentsa idatziaren eta sareko prentsaren artekoa, baizik eta euskarri digital bihurtutako komunikabide tradizionalak versus jatorrizko digitalaren artekoa. hedabideak eta sare sozialaren eztanda.Hedabide tradizionalak sare sozialean sartu dira arrazoi estrategikoengatik, nahiz eta ondo egiteko konbentzimendu eta prestaketa falta izan».
Badirudi komunikabide digitalek garai aldakorren gain hartu eta aro digitalera egokitzea beste aukerarik ez dutela, euren atari propioen bidez edo sare sozialen bitartez, haiekin akordioak lortuz. Denborak bakarrik konponduko duen paradigma oso bat.