Badirudi Connie Hedegaard, Europako klima-aldaketaren komisarioak, kezkatuta dago Europako gas lobbyarekin. The Guardian-en arabera , Klima Aldaketaren Zuzendaritza 2020tik haratago joan nahian ari den bitartean isuriak murrizteko helburu lotesleak ezartzeko, gasaren industria isuriak murrizteko politikan esku hartzen saiatzen ari da “eskistoa” delakoa ezartzeko. gasa” energia-iturri garbi gisa. Horretarako, gasaren lobbya goi mailako bilerak antolatzen aritu da batzordeko eta Europako Parlamentuko ordezkariekin, baita estatu kide ezberdinetako ordezkariekin ere; Dokumentu bat ere zabaldu da, gasa EBren 2050erako murrizketa-helburuak lortzeko irtenbide gisa aurkezten duena (2050ean karbono gutxiko ekonomia lehiakor batera pasatzeko bide orria) , gero Dokumentu hori beste txosten baten kopia da k, hain zuzen, kontrakoa adierazten zuen (berriztagarrien aldeko beharrezko konpromisoa).
Joan den astean Transparency Internationalk txosten luzea aurkeztu zuen Ustelkeriaren txosten globala. Klima Aldaketa. Bere kapituluetako batek Europar Batasuneko klima-politikaren gaiei buruzko kontsulta-prozesuak aztertzen ditu: Sarbide berdintasuna, aitortza desorekatua: Enpresa eta GKEen lobby-a EBko politika klimatikoan (Anne Therese Gullberg,< a href="http: //www.cicero.uio.no/home/index_e.aspx" target="_blank" rel="noopener">Klima eta Ingurumen Ikerketarako Nazioarteko Zentroa). 2004an, Europako Batzordeak hainbat eragile gonbidatu zituen prozesuan parte hartzera, 2012tik aurrera EBren klima-aldaketaren politikaren definizioan laguntzeko. Prozesu honek Kyoto ondorengo faserako isuriak murrizteko konpromisoak finkatzearen arazo transzendentala barne hartzen zuen. Kontsulta interesa duten eragile guztiei irekia izan arren eta parte-hartze zabala eta proposamen aniztasuna lortu bazen ere, ez zen parte-hartzearen banaketa orekaturik lortu. Merkataritza- eta industria-erakundeek baliabideak batu zituzten eta guztira 78 proposamen aurkeztu zituzten, ingurumen-erakundeek egindako 30 proposamenen bikoitza baino gehiago.
Antzeko zerbait gertatu zen Emissions Trading Scheme (RCDE)ri buruzko kontsultetan. Zein sektore sartu behar diren edo baimenak nola esleitu behar diren zehaztea gai nagusiak dira merkataritza-erregimenaren eraginkortasunerako eta Europan ekonomia berde bat bultzatzeko duen zeregina; eta, batez ere,«nork irabaziko duen eta nork galduko duen» zehazten duten gaiak dira eta, hortaz, lobby-estrategia bizien gai dira.
EU ETS berrikusteko prozesuan zehar egindako lau kontsulta-bileretako parte-hartzaileen banaketa erakunde motaren arabera. Koloreek bileretan jorratu ziren gai ezberdinei egiten diete erreferentzia. Business Europek 34 herrialdetako 40 industria talde biltzen ditu.
EU ETS berrikusteko prozesuan zehar egindako lau kontsulta-bileretan industria-erakundeetako eta ingurumen-erakundeetako parte-hartzaileak.
Anne Therese Gullberg-ek ondorioztatu duenez, adibide hauek erakusten dute irekitasunak ez duela beti ordezkaritza berdintasuna bermatzen, eta garrantzitsua da lobby-a kontsulta formaletara mugatzea ere.
Transparency International txostenarekin jarraituz, bada beste kapitulu bat AEBetako klima-aldaketaren politikan lobby-aren eraginari buruzko ikuspegi orokorra ematen duena (AEBetako klima-politika. Lobby-en eraginaren ikuspegi orokorra, Paul Blumenthal, Sunlight Foundation). Kapituluaren laburpen gisa, grafiko hau:
Lobbyaren urteko gastuak, AEB (Center for Responsive Politics)
2009an, petrolio, gas, ikatza eta elektrizitate konpainiek eta energia berriztagarrien konpainiek 403 milioi dolar errekorra gastatu zituzten AEBetako gobernu federalari zuzendutako lobby-jardueretan. Guztira, 2.000 “lobbyista” baino gehiago erregistratuta daude Washingtonen klima-legeriari lobby egiteko.