Iritsi aurretik krisi honetatik gutxi ziren, kontzientziaren zortedunak, herritarren egoera pixkanaka hondatzeaz ohartarazi zutenak. Gaur egun, gutxiago dira ” mea culpa ” abesten dutenak eta asko urakanaren ustezko aitzindariri hatz salatzailea seinalatzen dutenak.
Azken hiru hamarkadetan, pixkanaka-pixkanaka ekonomiak merkatuak gobernatzen utzi dugu oinarrizko printzipio etikoen eta Europako demokrazien itxuraz solidoen kaltetan. Denbora horretan, asko izan dira, ziur asko, oinarrizko printzipio horien astinezintasunean konfiantzaz, sortzen ari ziren hutsuneei behin eta berriz erantzun dietenak: «berdin du nork gobernatzen duen», «denak berdinak dira». , “Horrela da, zer egingo dugu!”, “guztiz, berdin dio” “zer aldatuko duzu?”,…
Ameslariak Interneten deitzeko ahalmenean fidatu ziren, baita sare sozialek ahalbidetzen duten partekatzeko eta elkarrizketarako gaitasunean eta, inoiz baino gehiago, sareak bultzatzen dituen lankidetza-inguruneetan, zauden tokian zaudela ere. Zoritxarrez, dena amets bat izan zen.
Gure zibilizazioa eraiki zen oinarri sendoak pitzatu egin dira eta merkatuak bere legea inposatzea lortu du. Oraintxe bertan gure bizitzak irmotasun gupidagabez eta munduko krisi ekonomiko baten tiraniaren pean “gobernatzen” dituen lege bat, horri iberiar lurren gaineko beste finantza krisi bat gehitu behar diogu.
Uztarri inplakagarri horren pean, milaka ahots altxatzen hasi dira, arazo, inperfekzio, mamoneo eta hainbat txorizo,… eta oro har euren iritzia edozein dela ere adierazten.
Egunotan ikusten ari garen komunikazio, artikulu, manifestazio, pankarta,… guztien artean, errudunak nabarmentzen direnak nabarmentzen dira.
- “Errua banku eta bankariena da”
- “Sortu ez dugun arazo bat da”
- “Aurreko gobernuaren erruaren ondarea da”
- “Utzi bankuak ordaintzen”
- “Kartzela kutxan sartu direnentzat”
- “Beste behin ere, besteen akatsengatik ordaintzen gaituzte”
- “Denak kartzelara joan”
- “Aberatsek ordain dezatela”
Eta beste asko, tamalez, entzuten jarraitzeko aukera izango dugu.
Noski, esan behar dut egun entzuten diren mezuen artean ados ezin nagoen bakarrak esku beltz bat, jainko konspiratzaile batzuk edo Burns bezalako gizon batek zuzendutako Mega-korporazio bat adierazten duten guztiak direla. , krisi honen arkitektoak izatearena.
Garbi dirudiena da gizarte konformismo globalizatuaren egoeratik herritarren manifestazio aktibora igaro garela.
Honek suposatuz herritar gisa aktibatzea guztiz onuragarria da bizi garen gizarte honen osasun “demokratiko” hondatua berreskuratzeko.Uste dut errudunen bilaketa geure buruaren erruduntasuna salbuesteko beharrizan barne eta berezi batetik jaio dela. .Zer erru?
Askotan arrazoiz, beste batzuetan suminduraz beteta eta batez ere dagokion haserre-eskubideaz baliatuz, politikariak gure egunetako minbizia dela salatzen duten ahotsek ez dute gure hirietako sare sozialak, kaleak eta plazak populatzeari uzten. . Horren harira, politikariak buru-belarri ari dira iraganeko gobernuei gaurko gaitzak leporatzen.Baina, halaber, baieztatzen dute aplikatzen diren sendagaiak zuzenean Europar Batasuneko medikuek agintzen dizkiguten errezetetatik datozela. Hauek, berriz, herri gisa errieta egiten digute, argi baitago urteak daramatzagula izugarri gaizki egiten eta, beraz, gure defizita kontrolatu eta zor pribatua martxa bortxatuen bidez murriztea beste aukerarik ez dagoela, horrela zaplasteko on bat emanez. aulkian. Trajedun bankariek baieztatzen dute bankuek ez dutela errurik, eta arazoa kutxetatik datorrela. Hauek, politikariek populatuta, ez dute apenas azalpenik ematen, baina haien kasuan arazoa zuzentzen duela adierazi dute Espainiako Bankua. Era berean, erakunde arautzaileak ahalbidetu dituen esku-hartze bakanetan, botere betearazleak emandakoa baino jarduteko ahalmen handiagorik ez duela aldarrikatzen du. Eta exekutiboak, mitinetan, eskualdeko kongresuetan eta alderdietako beste alderdi batzuetan kamuflatuta, autonomi batzuen gehiegikeriei buruz hitz egiten du solasaldia.
Laburbilduz, zirkulu amaigabea, “ez nintzen, Panchín zela,…” bat.
Kontuan izan behar dugu DENOKek, neurri handiagoan edo txikiagoan, gure erru zatia duela. Zu ere bai! Argitu dezagun, bai, baina gelditu gaitezen, orain, “Ez nintzen hori” jotzen. Galtzeko denborarik ez. Itzuli gaitezen autokritikara, exiji dezagun diziplina sendoa diziplina egoera hau pentsatzeko eta ebaluatzekon, baloratu dezagun alternatibak eta proposamenak >, eta izan gaitezen zorrotz eta arduratsu horiek eguneroko bizitzara itzultzerakoan.
Interesgarriak izan daitezkeen beste estekak:
– Amaiera demokraziaren – Bloga Carlos Carnicero
– Federico Mayor Zaragoza jaunaren hitzaldia, UNESCOko zuzendari nagusi ohia, CIVES Fundazioak antolatutako Hiritartasunerako eta Giza Eskubideetarako Hezkuntzari buruzko IV.
– Gizarte ireki baterako gobernu irekia – Blog Dystopias
– Uchronia krisi baten – Blog Dystopias
– XIXeko argazkiak 2012ko uztaileko herritarren manifestazioa, 2012ko uztailaren 13an, ostirala, Ministroen Kontseiluan Espainiako Gobernuak aurkeztutako neurriei erantzunez – Flickr E2E4 Media