8455252727_56dfb0Jaurlaritzaren diru-sarreren jaitsiera, Zentralarekin adostutako defizit konpromisoak Administrazioak eta jende asko langabezian uzten ari den krisiaren prekarietateagatik gastu sozialaren igoera automatikoak administrazio publiko guztien aurrekontu politikaren birpentsaketa globala behartzen du kontuak orekatzeko.

Beharrezko gastua eusteko politikek, dagoeneko ezagunak diren “murrizketak” erantzun behar diote, ordea, ez bakarrik “mozketaren” lehentasunari, baizik eta lehentasun politikoen esleipen argi eta irmo bati, partidak besteekiko zentzuz bereiztea ahalbidetzen duena, eta horrek behar luke. beren inbertsioen eragina hobetzeko ekintza publikoaren eraginkortasuna eta eraginkortasuna biziki hobetzera zuzendutako proposamenez lagunduta.
Berrikuntzaren eta I+Garen kasuan, eskizofrenia nabarmena dago diskurtso politikoaren artean, badirudi arlo honek lehentasun publiko garrantzitsu bat izaten jarraitzen duela adierazten duela -horren lekuko da oraintsu onartutako 2015eko Zientzia, Teknologia eta Berrikuntza Planak helburua duela. 2015ean I+Gn BPGaren %3ko inbertsio global batera heltzea- eta guztiz kontrako norabidean goazela erakusten duen errealitate egoskorra, inoiz baino gutxiago inbertituz eta duela hamarkada bat baino gehiago hasitako joerarekin hautsiz.

EUSTATen datuen arabera, 2011. urtea da 2001az geroztik EAEn I+G-n inbertsioa BPGaren ehunekotan gutxitu den lehen urtea, %2,08tik %2,04ra igaroz. Gainera, azken urte honetan ia % 3ko jaitsiera izan da inbertsio publikoa, azken 10 urteetan Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio Publikoek I+G finantzatzeko egindako inbertsioa batez beste hazi baitzen azken 10 urteetan izandako hazkuntza joerarekin. %12ko urte arteko tasa. Bestalde, litekeena da 2012ko ekitaldian amaitu berri den ekitaldiko datuek eskuragarri daudenean joera aldaketa hori berrestea eta I+Gko inbertsioaren beherakada are gehiago areagotzea.Nahi dituzun aitzakia guztiak aurkitu eta salatu ditzakezu. krisiak eragozten duela arlo honi esfortzu gehiago ematea garrantzia izan arren, baina jarduteko modu honek ahultasun estrategiko handia adierazten du, finantzaketa gutxiago ez ezik, inertziari eta urgentziari ere amore eman eta partida handiagoak murrizten ditugulako eta aurrezki ekonomikorako potentzial handiagoarekin, haien garrantzia estrategikoa gorabehera. Horrek azaltzen du, adibidez, Euskal Herrian zientzia, teknologia eta berrikuntza sustatzeko ekimen oso bereziak zergatik agortzen ari diren, praktikan funtsik gabe.

Ezin dugu gure ardurak alde batera utzi eta egoerak berrikuntzaren bidetik aldentzen gaitu edo, okerrago dena, lehendik egindako inbertsioak amortizatu eta ezertarako balio gabe utzi. Krisiarekin eta baita igarotzen denean ere, Euskadik berrikuntzaren erronka handiari aurre egiten dio bere enpresak mundu mailan lehiatu daitezen. Praktikan, aurrekontu-urgentziarekin hausteko modu bakarra epe luzerako konpromisoak bermatzen dituzten tresnak ezartzea da, egoera ekonomikotik eta aurrekontu-dilemetatik isolatuta.

Baliabideak eta inplikazio soziala bermatu behar ditugu indarrak batzeko eta herrialdea konprometitzeko beharrezkoak diren inbertsio publiko eta pribatuekin ehun produktiboa eraldatzeko eta industria aurreratu, berritzaile eta ezagutza intentsiboa lortzeko.

Zerga-erreformari buruzko eztabaida Euskal Herrian irekita dago zergak igo ala ez eta, hala badagokio, zerga-zama gehigarria zein talderi erori behar zaien jarrera kontrajarriak. Ildo horretan, nire jarrera nahiko pragmatikoa da eta eragileak berrikuntzan inbertitzera bultzatzen dituzten ikerketa eta enpresa berrikuntzako proiektuak finantzatzera zuzendutako zerga igoeraren aldeko apustua egiten du, arlo horretan aktiboenak sarituz.

Eta praktikoki orientatutako posizioa da, zeren tresna mota hori gabe, epe luzerako inbertsioek nahitaez men egin beharko dute, egungo gastuek eta beharrizanek inposatzen duten premiaren aurrean, diskurtsoetan zein ona den lehentasun handia emateko eta esateko. bidezkoa da.bestela.