Helsinkiko Technopolis bertako arduradunek azaldu zidaten nola antolatu zuten han ekintzailetza ekitaldi arrakastatsuenetako bat. Doako sarrera onartzen bazen ere, aretora sartzean, antolatzaileek galdera bat egin diete bertaratutako guztiei: nor zara zu? Erantzunaren arabera, koloretako txartel bat esleitu zitzaien flapean jartzeko.
Inbertitzailea bazina txartela gorria zen, ekintzailea bazina urdina eta aholkularia bazina beltza (edo antzeko zerbait). Aholkulariak ongi etorriak izan ziren baina antolatzaileek jakin nahi zuten zein orekatua zen sareko lana. Enpresa garatzeko aholkularitza beharrezkoa zela ulertu zuten: negozioa, komunikazioa, finantza aholkularitza… baina ekitaldiak inbertitzaile eta ekintzaileen masa kritiko nahikoa izatea eta desitxuratua ez izatea nahi zuten.
Noizean behin Espainian ekintzaileei zuzendutako ekitaldi batera joaten naiz eta nire sentsazioa da ekitaldi hauetantxartel beltz gehiegi egongo liratekeela eta apenas gorririk. Nire ikuspuntutik, sarritan “ekintzailetza-ekosistema” deitzen den hori oso desorekatua dago.
Alde batetik, badirudi ekosistema honek ez dakiela ezagutzen ez duten edo nahiko erakargarritzat hartzen ez duten ekintzaile nahikoa erakartzen. Eta, gainera, oraindik ezin izan da inbertitzaile-sare sendo bat sortzea, bere edozein modalitatetan (business angels, VC, seed funds, …).
Ekosistema malkartsu honetan, norbaiti entzun nion behin ekintzaile bakoitzeko hiru “entrenatzaile(k)” zeudela komentatzen. Baina, zein izango litzateke inbertitzaileen ratioa? Askoz okerragoa den beldur naiz. Zer egin daiteke ekosistema honen biodibertsitatea handitzeko?