Europatik etortzen zaizkigun “hitz” handiak trivializatu eta itxura ona izateko “hizketa betegarri” deitzen dudana bihurtzeko arriskua dauka. “2015eko Zientzia eta Teknologia Plana a> targeting apustuak bezala deitzen zaio.
Lehenik eta behin, ez da adimentsua gehiegi zabaltzea, ez zentratzea eta gehiegizko aniztasuna dagoen merkatu- eta teknologia-esparruetan eta topagune arruntetan geratzea. Beraz, Euskadin ez da nahikoa esatea gure xede-merkatuak energia, zahartzaroa, garraioa eta mugikortasuna, zientzia-industria eta mundu digitala direla eta gure zeharkako gaitasunak hain zabalak direla eta bizitzaren antzekoak direla. zientziak, nanozientziak eta fabrikazio aurreratuko doikuntzak. Hau ez da praktikoa eta orientazio gutxi, bai enpresentzat, bai epe luzera inbertsio-erabakiak hartu behar dituen ZTBESrentzat.
Benetan espezializazio adimendunaren estrategia bat nahi badugu, askoz ere nitxo definituagoak eta homogeneoagoak hautatu behar ditugu, zeinetan berrikuntza teknologikoak edo ez teknologikoak epe ertain eta luzera munduan hazten eta/edo sortzen ari diren merkatuak definituko dituen. Lehiatzeko gaitasun komertzial eta zientifiko-teknologiko garrantzitsuak eta egokiak dauden nitxoak eta horietan inbertsio publiko-pribatuaren konpromiso sendoa eraikitzea posible dena, iraunkorra eta denboran iraunkorra indartsu>.
Bigarrenik, ez da adimentsua espezializazioa zientziak eta teknologiak soilik elikatzen dela pentsatzea, lehiakortasuna askotariko faktore eta eragile multzo baten emaitza eta bat egiten denean. bertan pertsonak, prestakuntza eta talentua aurkitzen diren lehenik, onenekin kontatu ahal izateko, baina baita egiten ditugun apustuei eta, azkenik, enpresari eta Gaur egun gure enpresetan ohikoa den negozio-harreman eredu hierarkiko eta lehiakorrak ordezkatu beharko dituzten negozio-ereduak.
Azkenik ez da adimentsua ere, espezializazio nitxoak irabazleen (lehentasunez aukeratzen diren eremuak) eta galtzaileen arteko borroka gisa aurkeztea, zentzuzkoena denean. espezializazio-eremuak berritzeko prest dauden enpresa guztien aukera-nitxo gisa interpretatzea da. Lehenik eta behin, espezializazioak balioko duelako sortzen ari diren merkatu alternatiboetan dauden negozio-gaitasunak eta gaitasunak (ezagutzak, teknologiak eta bestelakoak) baloratzeko. Bigarrenik, gaitasun diferentzialak eta erreferentzialak eraikitzen direnean, aplikazioak oso zeharkakoak direlako eta produktu eta prozesu anitzetarako aplikagarriak direlako eta, azkenik, espezializazioak ateak ireki behar dituelako benetan disruptiboa denari, produktu berrien sorkuntzari. Beren merkatu propioa sortzen dute eta ez dute lehiatzen tradizionalagoak direnekin.
Aitzitik, adimentsua dirudi epe laburreko presatik ihes egitea eta krisi ekonomikoaren testuingurutik isolatzea, eskuragarri dauden gaitasunetan sakontzea, denbora gehiago hartzea eta biraka egitea. askoz finagoa den espezializazio-erabakiak hartzea , datozen 30 urteetarako euskal lehiakortasun ereduaren oinarriak finkatzen dituen industria berritzaile eta teknologikoki aurreratu baterako Euskadirako itun berri baten bulbada gisa. /em>. Inbertsioak, gaitasunak, baliabideak eta, bereziki, behar dugun lidergo publiko eta pribatua bideratzeko balioko duen eredua.