Euskadiko industria-indarra mantendu al daiteke hurrengo hamarkadetan? Hitzaldi ofizialek baietz erantzuten diote galderari eta Herrialdearen izaera eta potentzial industriala indartzeko konspiratzen dute. Errealitateak eskatzen digu, beti bezala, analisi askoz finagoa eta ñabarduratsuagoa:
Herrialde garatuen ereduari jarraituz(*), Euskadin industriak pisu ekonomikoa galdu du pixkanaka -1995etik 6 puntu inguru galdu ditu BPG-; ikusi grafikoa- eta litekeena da joera horrek etorkizun hurbilean jarraitzea, izan ere, gure garapen-mailak logikoki soldatak eta ustiapen-kostuak gora egiten dituenez gero eta tentsio handiagoa izango da Lurraldeko fabrikazio-prozesuetan eta, bereziki, eskulan intentsiboko gehienak, zeinen prezioen lehia globala oso gogorra den.
Grafikoa. Euskal AEko Industria BPGaren bilakaera (guztizkoaren %)
ikus 2012ko txostena). Baina, enpresa indibidualen logika erabateko eta, bestetik, geldiezin honek, lehia globalak araututako kostuak optimizatzeko estrategia korporatiboen bila dabiltzanak, enplegua sortzen du batez ere atzerrian, baina ez asko Euskadin, estatistiketan ikusten ari garen moduan. .
Baina, hasi besterik ez delako areagotu egingo den joera globalizazio geldiezin honetaz gain, beste korronte oso interesgarri batzuk ikusten ari dira zeruertzean, historiaren ibilbidea aldatzeko ahalmena dutenak. Horixe da batzuek “industria digitalaren iraultza” izendatu dutena. Industria berri honetan, “Big Data” edo “Gauzen Internet” bezalako software teknologiak bat egiten dute fabrikazioaren aurrerapen handiekin, hala nola robotika, material aurreratuak, sentsoreak, nano eta mikro fabrikazioa, bioindustria, elektronika malgua, aditiboa. manufaktura…., eta ateak irekitzen zaizkie kapital intentsiboago eta automatizatuagoko manufaktura-modu berriei, zeinetan lan-kostuak ziur aski bigarren postua hartuko duen.
Mundu fisikoaren eta birtualaren arteko bat egiten duen teknologia hori da benetan aukera-leihoak zabaltzen dizkiona Euskadiri, bere tradizioa eta ezagutza aprobetxatu ahal izateko bere posizioa indartzeko, berriz ere sortzeko ahalmena duen Europako industriaren esparruan. paradigma berri honetan modu pribilegiatu batean azaleratzea. “Industria digitalaren” aurrerapenek gaur egun benetako “zientzia fikzioa” dena bideragarri egin dezakete: fabrikazio-prozesuak eskala txikian egitea, fabrikazioa zein merkatua nitxoaren arabera bideratu daitezkeen negozio-ereduen alde< strong> : bezero espezifikoentzako goi-teknologiako denda industrialak, teknologia intentsiboko zerbitzuak eta fabrikazio aurreratuak modu naturalean integratuz.
Beraz, hasierako galderari dagokionez, ukitzaileari ekin eta beste galdera batekin erantzutea beste erremediorik ez daukat: Gai izango ote gara Euskal Herrian ahalmen teknologiko berri hori aprobetxatzea? Fabrikazio tradizionalak ezinbestean kostuen aurrezteari jarraitzen dion bezala eta hor neke-seinale nabariak erakusten ditugun bezala, industria digital berria talentua eta berrikuntza izango da eta alor horretan jarraitzen dugu. egoera geldi samarra; Nik behintzat ez dut zeruertzean ikusten, enpresa zein publiko, herrialde nagusietan ikusten den uste eta erabakia: grafikoari begiratu bat eman eta ikusi behar duzu zein herrialdek inbertitzen duten gehien. guk baino I+Gn eta zeintzuk inbertitzen duten gutxiago…
Grafikoa. I+Gn inbertsioa biztanleko 2011. Euskal Herriko Indizea = 100