Bankuak agindutako txostenak Espainiak bi aholkularitza-enpresetara (Roland Berger eta Oliver Wyman) esanez datoz Espainiaren egoera bat datorrela NMF-k egindako aurreikuspenekin eta ez dela azken gertakarien arabera espero zitekeena bezain hondamendia. Aztertutako agertokirik okerrenetan, aztertutako 14 bankuek —Espainiako finantza sistemaren %90 osatzen dute— 51.000 eta 62.000 milioi euro artean beharko lituzkete.
Itxurazko albiste on hau izan arren, oso oinarrizko galdera batzuk sortzen zaizkit, ez zaizkit guztiz egokitzen.
Zergatik enkargatu zen mota honetako aholkularitza lan bat (goitik behera) presaka 2012an, ia 5 urteko finantza krisi larriaren ondoren? Besterik gabe, ezin dut sinetsi Espainiako kutxen egoerari buruz sakonago eta zehatzago egin den aurretiko azterketarik (barnekoak edo kanpokoak) ez dagoenik. Badaude, zein dira zure ondorioak? Eta zergatik ez dira erabili erabakiak hartzeko? Pertsonalki, emaitza zehatzak espero nituzke (behetik gorako azterketetarako irailera arte itxaron beharko dugu) kaudimenaren azterketa zehatz batekin, finantza-erakundeek aurkezten dituzten balantzeek eta emaitzen kontuek zenbateraino islatzen duten haien benetako finantza-egoera zehaztuz.< /div >
Nola da posible txostenek esatea agertokirik mesedegarrienean, 16.000 eta 22.000 milioi artean beharko direla Bankiako administratzaile berriek, espero dut zertaz ari diren jakitea, entitate honi bakarrik eskatzen diotenean. 20.000 milioi euro inguru eta Moodysek Espainiako bankuen nota batetik lau koska jaitsi du, “zabor-bonuaren” kalifikazioaren gainetik zazpi bakarrik utziz?
Galdera hauek zalantza nabarmenak sortzen dizkidate. Irudikatzen ditut merkatuak eta gure Europako bazkideak ere.