Tecnaliako langileen lanerako borrokan ari diren argazkiak dira kolpe izugarria Euskal Herri industrial eta teknologikoaren begietara. Eta ez naiz ari kaleratzeak beraiek, kaltetutakoei gure laguntza eta hurbiltasuna hemendik helarazten diegu. Egokitzapen hauek ez dira izan lehenak eta ez azkenak izango Euskadin eta, are okerragoa dena, erraza da aurkitzea nik hitz egiten dudana baino askoz traumatikoagoak diren fitxategiak eta desegite prozesuak (bakoitzak berea jarri duela, beraz kexa konparatiboetan ez erortzeko) . Kaleratzeen aurkako manifestazio hauek erakusten dutena zientzia, teknologia eta berrikuntzako euskal sistemaren beraren ahultasuna eta bere sorrerako printzipioaken ahultasuna da, epe luzerako konpromiso-epean oinarrituta. Gobernua, eragileen sareratzea eta lankidetza publiko-pribatua.
Lehenik eta behin, esango dizut Tecnalia erakunde “arrunta” ez dela uste dutenetako bat naizela, gure zientzia eta teknologia sistemaren oinarrizko zutabeetako bat dela< /strong> eta Herri bezala ehun produktibo berritzaile eta lehiakorra eraikitzeko egin dugun apustuarena. Ik4rekin batera, misio zail honetan dugun faktore diferentzial eta potentzial handiena da, zalantzarik gabe. Irudipena ematen du, dena den, Tecnalia edozein sektoretako edozein enpresak egiten duen bezala bere arazo ekonomikoak gainditzen ari dela, -horrek merezi duen errespetu guztiarekin-: gastuak diru-sarreren arabera egokitzea eta “pertsonak kaleratzea”, kontabilitatean ikusita. ikerketa zentro baten “gastu” handiena. Gainera, ziurrenik horrela egiten du, ez duelako beste aukerarik (edo nik behintzat kanpotik pentsa dezakedana da, guztiontzat publikoa dena baino informazio gehiagorik gabe). Baina esango dizut, badaudela gauzak egiteko beste modu batzuk epe luzera eta beste era batera pentsatzen badugu.
“Gure Zientzia eta Teknologia Sistema Berregituratzeko Plana” premiazkoa da, eta hori ez du Tecnaliak egin behar, Gizarte osoak baizik. Zein sistema teknologiko nahi dugu?Ze rol jokatu behar du eragile bakoitzak eta, bereziki, Tecnaliak? Honetaz pentsatzen dudana blogeko hainbat artikulutan idatzi dut eta oso laburki laburbil daiteke: bi korporazio teknologikoak (Tecnalia eta IK4) indartu behar ditugu Europako goi-mailako sektore teknologikoa eraikitzeko. Euskal Herrian n. Logikoa denez, bide luzea dago egiteko, baina gizarteak entzun behar duen lehen mezua da sistema teknologikoa indartu behar dela eta horretarako laguntza guztia duela< / indartsu>. Beldur naiz, dena den, jasotzen ari garen mezua oso bestelakoa den.Zientzia eta teknologiaren aurrekontuetan murrizketak jo al dute txirrin? Esaten ari naizenaren adibide eta erreferentzia gisa balio dezan, norbaitek du zalantza txikienik gure finantza sistema berregituraketa prozesu handi bat jasaten ari dela? Ez! Inork zalantzan jartzen al du sektore publikoak finantza sistema sendotzea eta sendotzea onartzen duela? Noski ezetz, eta hori horrela dela dioen froga ugari ditu. Tira, pena da finantza-sektorearekin hori gertatzea eta zalantza handiak ditugu gure zientzia eta teknologia sistemarekin hori gertatzen ari den.
Horrez gain, Euskal Herrian hainbeste harro gauden “elkarlan publiko-pribatua” benetan baloratu beharra dago, zailtasun momentu hauetan benetan garrantzi berezia hartzen duelako. Kudeaketa eredu konplexua da, gure sisteman ondo funtzionatu duena, publikoaren borondatea eta finantzaketa ahalmena aprobetxatuz, ekimen pribatuak ematen duen orientazio, profesionaltasun eta kudeaketa gaitasunarekin batera eta emaitzak hor daude. Zailtasun momentuetan ere behar bezala funtzionatzen duela eta ereduaren benetako ekarpena baloratzen dela ziurtatu behar dugu, alderdi guztiei dagokien erantzukizuna bere gain hartuz .
Oso litekeena da gobernua gaiaren inguruan neurri garrantzitsuak hartzea. Ez du iritzi publikoa gainditzen, ziur aski Lehendakariaren jarrerarekin batera datorren diskrezioagatik, baina ezin da bestela izan. Jaurlaritzak badaki euskal zientzia eta teknologia sistemaren arkitekto historiko nagusia dela eta Tecnalia da koroaren harribitxia. Tapia sailburuak behin eta berriz erakutsi du teknologiarekiko sentikortasuna, Euskal Herriko industria-lehiakortasunaren berme gisa eta hemendik ere gure animoak helarazten dizkiogu, manifestazioaren aurrealdera joan eta egiten den guztia azal dezan. babestu baino ez, baina baita euskal teknologiaren sektorea nazioarteko lehiakortasun maila gorenetara bultzatzea. Tecnalia denona da eta bere etorkizunaren aldeko apustua egitea, hein handi batean, euskal etxe publikoaren kudeaketaz arduratzen direnen ardura da.
Artikuluarekin batera doan argazkia xehetasun gehiagoz ikus dezakezu hemen