Egun hauetan Bilbon egiten da hiriko azoka nagusia: Espainiako Makina Erremintaren Bienala. Sektoreko erreferentziazko azoka Europa mailan eta baita nazioarteko mailan ere. Ekitaldi honetaz pozteko bi arrazoi daude.

Alde batetik, Bienalak egun hauetan BECen erakusten du krisiaren ekaitza jasaten dakien sektore baten indarra, enpleguari, fakturazioari eta nazioartekotzeari dagokionez emaitza positiboak aurkeztuz. Barakaldon dauden euskal enpresen zati handi batentzat behintzat, datuak pozgarriak dira, merkatu globalean berritzeko eta lehiatzeko gogoaren emaitza. Lasaigarria eta pozgarria da ikustea dena ez dela desertifikazio ekonomikoa krisi sistemiko luze honetan. Zorionez, gauzak funtzionatzen duten oasi ugari ere badaude.

Ekitaldi honen beste alderdi positiboa ekitaldia bera da, milaka pertsona Bilbora hurbiltzen dituena eta gure arnas industria bezalako herrialde batean ekintzailetza eta enpresa jarduera garatzeko azpiegitura onak eta baliabide hobeak dituen hiri oparo baten irudia proiektatzen duena. nonahi. Irudi aldetik ukiezinagoa den eragin horretaz gain, Deustuko Unibertsitateak 30 milioi eurotan kalkulatu zuen ekitaldiak Bilboko metropolian izango duen eragin zuzena (funtsean ostalaritzan), beraz, antolakuntza eta gauzatzearen kostua baino askoz handiagoa. bidean.
Egoera oso positibo honek ez luke begirik kendu behar beren okupazio-mailarekin guztiz neurrigabeak diren azokako instalazioetarako negozio-aukera berrien bilaketatik, zeinen inbertsio izugarria ogasun publikotik ordaintzen jarraitu behar baitugu bere garaian ez den negozioa. batere sortua bere eraikuntza justifikatzen dut.

Ez gaude 70eko edo 80ko hamarkadan eta azoken mundua bide guztiz ezberdinetatik doa. Bilbo ez da azoka zirkuitu guztietatik lekualdatu den munduko kasu bakarra eta ahalik eta azkarren buelta ematera ausartu behar gara. Urtero milioi euro asko ordaintzen dira aurrekontu publikoetatik bere garaian etorkizunerako aukeratzat jotzen zen baina fiasko bihurtu den inbertsio bati aurre egiteko. Irudi aldetik irabazi ukiezinek edo Bienal hau bezalako ekitaldi baten distirak ere ezin dute ezkutatu askoz ausartagoa eta askoz errealistagoa izan behar dela.

Lokalaren jabe diren erakundeen arduradunek jakin behar dute BECeko arduradunei erabilerarako alternatiba berriak formula ditzatela exijitzen. Gauza asko egin daitezke, nahiz eta batzuk paradoxikoki espazio alternatiboak bilatzea dakar izar nagusiaren, Makina Erremintaren Bienala. Lau aste bi urtean behin % 70eko erabilerak ez du lurzoruaren okupazio hori justifikatzen hiriaren erdialdean, ezta inbertsioaren kostuaren zati txiki bat estaltzen ere. Pena da, ziur aski, baina hala dela aitortu behar da.

Badakigu marea bideratzen saiatzeko pauso anitz ematen direla eta, hain zuzen ere, jardueren eskaintza dibertsifikatu egin dela, baina beharbada askoz aukera apurtzaileagoetara jo behar dugu, horregatik ez diren arduragabeak. Unibertsitateko ekipamenduez, ekipamendu soziokulturalez, oinarrizko kirol azpiegiturez, merkataritza ekipamendu alternatiboez hitz egin daiteke. Hiriari balioa ematen dioten formulak eta, gainera, irabazirik sortzen ez badute, egindako inbertsioak suposatzen duen gastua askoz ere neurri handiagoan justifikatzen dutenak behintzat. Aukera asko eta oso interesgarriak daude. Horiek esploratzea ausarta da.

http://www.biemh.com/