[Caption id=”attachment_9045″ align=”alignleft” width=”536″]photo: zeronaut.be argazkia: zeronaut.be[/caption]

“Ekonomia zirkularra” gure hiztegian finkatu den eta Europako herrialdeetako ingurumen-politikei doinua emateko balio duen modako hitz horietako bat da. Baina zer da eta zergatik da hain garrantzitsua kontzeptu berri hau?

Modu errazean eta elkar ulertzeko, ekonomia zirkularra ezer alferrik galtzen ez den hondakinik gabeko ekonomia da. Kontzeptu hau oso berria da, gaur egungo planteamendua guztiz aldatzea esan nahi baitu, zeinaren baitan ematen den ekoizpen- edo kontsumo-jarduerak nahitaez hondakinak sortzen dituela, dagozkion kostu ekonomiko, sozial eta, jakina, ingurumen-kostuekin. honek sortzen du.

Utopia bat dirudi, baina ez da. Pixkanaka-pixkanaka konturatzen ari gara posible dela gure beharrak asetzea eta gure bizi-kalitatea hobetzea modu arduratsuago batean kontsumituz, horrek ez duela esan nahi gehiago kontsumitzea, hobeto baizik. Eta garrantzitsuena dena, enpresa askok ondasunak diseinatzeko, ekoizteko eta saltzeko modu berrien aldeko apustua egiten ari dira, materialen erabilera gutxitzeaz gain, gehiago irauten dutenak, konpon daitezkeenak eta erabiltzaileek partekatzeko eta birziklatzeko errazak direnak. .

Hala ere, inork ez daki egungo eredu linealetik ekonomia zirkularreko paradigma berri honetara pasatzea egitura-eraldaketa garrantzitsuak suposatuko dituen jauzi handi eta konplexua dela, errealitatea hondakin kopuru handia sortzen dugulako. (Europako bakoitzak, batez beste, 480 kg hiri hondakin sortzen ditu urtean, eta horietatik % 32 soilik birziklatzen da) nabarmen murrizten ari ez direnak (herri hondakinak % 1,5 gutxitu dira urtean 2008tik) edo are gehiago. hondakin arriskutsuen kasuan bezala handituz. (2008tik urtero %1,4 hazi zen biztanleko terminoetan)

Bide horretan aurrera egiteko, kontsumitzaileen eta ekoizleen jarreren errotik eraldaketa behar da, eta horiei arau-aldaketa garrantzitsuak dituen ekintza publiko zehatzarekin batera bakarrik gertatuko dena. Aldaketa hauek, alde batetik, zirkulartasunaren paradigman sakondu behar dute, gaur egun hondakinak deitzen ditugunaren balizko erabilera bermatzeko, baliabide iturri berri gisa erabiltzea erraztuz. Bestalde, ezinbestekoa izango da prezioen sisteman ingurumen-kostuak barneratzea, erabaki indibidualak modu sozialean eraginkortasunez hartzea errazteko. Eta, azkenik, berrerabilpena eta birziklapena bultzatu eta saritu eta birzikla daitezkeen produktuen isurketa irmoki debekatu beharko du.

Laburbilduz, Ekonomia Zirkularra modu sistematikoan hurbiltzeko modu berri bat da, ekonomia eta ingurumena elementu antagonikotzat hartzen dituzten modu tradizionalekin hautsiz, zeinetan lehenengoaren aurrerapena bigarrenaren kalterako ezinbestean lotzen den. Eta, zentzu horretan,erroki berritzailea den kontzeptua da, alderdien interesak batzeko gai dena eta ingurua literalki botatzen ari garen ekonomiak (ekonomia zirkularrak) aprobetxatzeko motor gisa aurkezteko gai dena.