Estatuak I+G sustatzera bideratzen dituen urteko aurrekontuen ehuneko oso esanguratsua hartzaileak modu batera edo bestera itzuli behar dituen diru-laguntzen bidez bideratzen da (% 62,4 2015eko Estatuko aurrekontu orokorretan). Batez ere krisi garaian, polemika handia sortzen du finantza tresna mota honek. Eragileen eskariari ere ez diola erantzuten eta Espainian I+Grako laguntza publikoaren errealitate mingarria artifizialki mozorrotzeko eta itzulezinak diren diru-laguntzen jaitsiera ikusgarria ezkutatzeko baino ez duela balio duela diote detractoreek; Grafikoan ikusten denez, 2008tik hona gastu ez-finantzarioak ez dira jaisteari utzi, 2014ko aurrekontuetan izan zuten igoera txikia izan ezik.Argudioak indartu egiten dira I-ko aurrekontu publikoen exekuzio falta masiboarekin. +D finantza zatian. 2013an aurrekontu osoaren % 46 exekutatu gabe geratu zen.
Tresna hori izan arren, ez dago dudarik gabe I+G proiektuak egiteko mailegu-emaileak eskura jartzeak errazten duela eskuratzea oso zaila izango litzatekeen eta, zentzu horretan, espero diren emaitzak dituzten proiektuak garatzeko ahalmen handia dutenak. merkatutik gertu daude eta kontratatutako zorrari aurre egiteko nahikoa etekin ekonomikoaren itxaropen sinesgarriak dituzte.
Arazoa da mota honetako proiektuak Espainian egiten den I+G osoaren zati oso txikia direla. Oso eldarniozkoa litzateke maileguak enpresa-I+G guztia finantzatzeko erabiltzen direla pentsatzea edo are gehiago bai unibertsitateek bai teknologia eta ikerketa zentroek egindako ikerketa oinarrizkoena, zeinetan espero diren emaitzak ekonomiko eta sozialak. gertakariek denbora-horizonte luzeagoa dute eta askoz ere zalantzazkoagoak dira.
[Caption id=”attachment_8985″ align=”alignleft” width=”1351″] 
Iturria: COSCE Txostena 2015eko ekitaldirako Onartutako Estatuko Aurrekontu Orokorretan jasotako I+G+b (Gastu Politika 46) esleitutako baliabideen analisia[ /oina]